Uit eten in Bologna – Emilia Romagna

Een van onze favoriete steden in Italië is Bologna, de hoofdstad van de regio Emilia Romagna. Bologna wordt ook wel de culinaire hoofdstad van het land genoemd en de inwoners van Bologna zijn hier ontzettend trots op. Als je door het centrum van de stad heen loopt krijg je continu prikkels die je eetlust opwekken. Afhankelijk van de tijd van het jaar varieert dit van kastanjes die op straat worden gepoft en verkocht tot de ‘Gelataria’ tot authentieke restaurantjes. Voor de culinaire fijnproevers dus een prima plek om te vertoeven.

Verder is het natuurlijk altijd leuk om af te spreken met vrienden als je toevalligerwijs redelijk bij elkaar in de buurt bent op het moment dat je op vakantie bent. Vrienden van ons uit Brabant zaten op hetzelfde moment, dat wij in Toscane zaten, in de buurt van het Gardameer. En als Bologna dan toch precies in het midden ligt, is dit een perfecte plek om op een zomerse dag in juni af te spreken. Verder ook niet geheel onbelangrijk, tevens een perfecte plek voor een uitgebreide lunch.

Nadat wij aan het einde van de ochtend in de stad hadden afgesproken en uitgebreid koffie hadden gedronken, was het inmiddels de hoogste tijd om een leuke locatie uit te zoeken om lekker te eten. In Bologna zijn talloze kleine straatjes en in veel van deze straatjes bevinden zich restaurantjes waar je heerlijk kan eten. Je moet dus een beetje op zoek gaan naar de plekken waar je normaliter niet 1, 2, 3 wat te zoeken hebt. Maar als je gaat eten uiteindelijk dus wel. Uiteindelijk kwamen we toevallig uit bij Ristorante Grassilli. Voor het restaurant stonden welgeteld twee lege tafeltjes, maar het menu zag er uitnodigend uit. Toen we heel snel even binnen keken, zagen we dat het afgeladen vol zat met louter Italianen. Toen dacht ik bij mijzelf ‘dit zit wel goed’.

Omdat het dus binnen helemaal vol zat, zat er niets anders op dan buiten te gaan zitten, maar dit was absoluut geen straf. Buiten was het iets warmer dan 20 graden en in de schaduw perfect om lekker te kunnen eten. Toen we de menukaart kregen was er gelijk een leuk detail dat opviel. Als je de kaart opensloeg zag je op de linker pagina het traditionele menu en aan de rechterkant het ‘moderne’ internationale menu. Het traditionele menu bevat gerechten zoals Tortellini in Brodo, Torteloni di Ricotta con Burro e Salvia en natuurlijk Tagliatelle al Ragu alla Bolognese. En op het internationale menu stonden gerechten zoals Risotto alla Parmigiana con Funghi en verse Gnocchi di Patate al Gorgonzola.

Aangezien het idee was om lekker uitgebreid te lunchen begonnen we met een grote Antipasti Misti Emiliani voor 4 personen. Vrij vertaald is dit een antipasti van verschillende lokale specialiteiten. Toen de bediening de antipasti kwam brengen, kregen we twee grote schalen. De eerste schaal lag helemaal vol met meerdere soorten lokale kaasjes en op de andere schaal niet geheel onverrassend verschillende soorten vleeswaren. Op de eerste schaal lag onder andere een stukje Gorgonzola, Tallegio, Parmigiano Reggiano, twee soorten Pecorino voorzien van een lekker jammetje en Straciatella. Straciatella heeft overigens niks te maken met de Straciatella die wij in Nederland bij de ijswinkel, maar is een soort Mozzarella. Op precies te zijn is dit het middelste romige deel zoals ook Burrata wordt gemaakt, maar dan niet in de vorm van een bol(letje) maar in de vorm van een langgerekt lint. Op de andere schaal met vlees kwamen we een aantal ‘usual suspects’ tegen zoals verschillende soorten salami, pikante wordt, Prosciutto di Parma en Mortadella. Wat overigens leuk is om te vertellen is dat het recept voor Mortadella in Bologna afwijkt van de Mortadella die je in de rest van Italië eet en dat proef je gelijk. De kruiden die worden gebruikt om het vlees op smaak te brengen zijn gewoon wezenlijk anders. De lokale witte wijn begeleidde als deze lekkere kaasjes en vleesjes prima by the way…

Gelukkig zat er enige tijd tussen de antipasti en de daadwerkelijke pasta, zodat het voorgerecht enigszins kon zakken. De keuze was overigens in drie gevallen uitgekomen op de klassieke menukaart en een keer op de moderne internationale kaar. Van de traditionele kaart was 2x de Ragu alla Bolognese besteld en een keer de Tortelloni met salie en boter. Daarnaast een bestelling van de moderne kaart in de vorm van de Gnocchetti di Patate con Gorgonzola. Nadat de borden waren uitgeserveerd, kwam de chef hoogstpersoonlijk uit de keuken om ons kaas aan te bieden voor over de pasta. En je kunt je misschien wel voorstellen dat hij niet een klein stukje Parmigiano Reggiano bij zich had, maar echt een gigantische brok van bijna een kilo. Althans… dat was wat hij vertelde. Toen onze borden waren ondergesneeuwd met Parmezaanse kaas, was het tijd om aan te vallen. Alle gerechten smaakten top en wat het natuurlijk extra lekker maakte, was de versheid van de pasta zelf. Het maakte eigenlijk niet uit of het nou de Tagliatelle, de Gnocchi of de Tortelloni was. Het een smaakte nog verser dan de ander. Uiteraard werd ook de pasta begeleid met een flesje witte wijn. Uiteindelijk zaten wij allemaal lekker vol en was er alleen nog ruimte voor een kopje koffie.

Voldaan keken we terug op heerlijke lunch in de culinaire Italiaanse hoofdstad. Als we ter zijner tijd weer een keer in Bologna zijn, dan is de kans groot dat we Ristorante Grassilli nog een keer verblijden met een bezoekje. Overigens kwamen we sneller terug dan gedacht. Toen we alweer een stukje onderweg waren, kwamen we er achter dat we onze paraplu waren vergeten. Zelfs in Italië schijnt niet altijd de zon…