De Burgemeerster van Napels in Leeuwarden

Voor mijn blog heb ik regelmatig overleg met de technische ontwikkelaar van mijn website. Hiervoor proberen we natuurlijk altijd het noodzakelijke met het aangename te combineren. Daarom gaan we een paar keer per jaar eten bij de Burgemeester van Napels in Leeuwarden. Tot op heden is het er nog niet van gekomen om hier een artikel over te schrijven, maar vandaag is het dus zover.

Er zijn meerdere redenen waarom het zo leuk is om af te spreken bij de Burgemeester van Napels. Maar er is één reden die met stip op 1 staat, dat is de houtoven waarin de pizza’s worden gebakken. In het noorden van Nederland is het aanbod houtovens bijzonder schaars. Een pizza uit een houtoven smaakt gewoon vele malen lekkerder dan uit een ‘gewone’ oven. Daarom prijs ik mij gelukkig dat we sinds de opening van de Burgermeester van Napels er in Leeuwarden eindelijk één hebben. Daarnaast is de locatie top, modern ingericht en doet mij tot op zekere hoogte denken aan de Mazzo in Amsterdam. And last but not least, ook los van de pizza’s is het eten er doorgaans dik in orde en sympathiek geprijsd.

Gisteravond hadden we hier weer afgesproken. Een paar weken geleden hebben we een nieuw ontwerp van dit blog live gezet en uiteraard zijn er altijd nog wel een paar kleine puntjes die op de ‘i’ gezet kunnen worden. Een goede reden dus op weer uit eten te gaan bij de Burgemeester van Napels.

De menukaart wordt bij de Burgemeester van Napels gepresenteerd in de vorm van een placemat. Dit is lekker overzichtelijk. Aan de linkerkant staan de voorgerechten, in het midden de pizza’s en de pasta en helemaal rechts de toetjes samen met de gerechten voor de bambini, oftewel de kinderen. De eerste paar keren dat we hier kwamen, bestelden we als voorgerecht altijd de ‘Tagliere della Casa’. Bij een ander Italiaans restaurant is mij ooit eens geleerd dat antipasti in de vorm van een ‘Tagliere’ iets heel bijzonders is. Overigens is de letterlijke vertaling iets minder bijzonder, want dat betekent namelijk snijplank ;-). Bij een tagliere draait het er om dat de lekkerste verse producten die in de regio beschikbaar zijn, worden afgesneden en op een snijplank worden gepresenteerd. Onvervalste antipasti dus.

In het begin dat we hier kwamen eten was dit ook zo, maar de afgelopen paar keren viel het ons op dat de kwaliteit van het plankje een stap(je) terug had gedaan. Daarom besloten we om deze avond de ‘Burrata per due’ te bestellen. Burrata is een hele chique vorm van buffelmozzarella. De mozzarella wordt namelijk ingespoten met wat extra room en daardoor krijgt deze kaas een heerlijke delicate smaak. Burrata is daardoor romiger en nog net iets zachter dan buffelmozzarella en dus nog delicater van smaak. Dit leek ons dus een goede keuze, maar achteraf viel dit helaas erg tegen. Het plankje met de Burrata zag er veelbelovend uit, maar bij het aansnijden van de kaas ging het mis. Toen ik mijn vork in de kaas zette om deze aan te snijden, stroomde de Burrata helemaal leeg en bleef alleen de korst over. Super zonde natuurlijk, want juist die zachte binnenkant smaakt doorgaans verrukkelijk. Bovendien was het gevolg dat alle andere onderdelen van het plankje zoals de Mortadella, de geroosterde paprika en de olijven onder de room zaten. Dit kan natuurlijk een keer gebeuren. Echter toen we dit aangaven bij de bediening, werd navraag gedaan bij de keuken. Persoonlijk vind ik het vreemd dat de bediening dit zelf niet weet, maar nog vreemder dat er vanuit de keuken werd aangegeven dat dit zo hoorde. Ik heb in Italië vele malen Burrata gegeten, maar niet eerder stroomde deze volledig leeg. Ook toen we aangaven dat dit echt niet ‘ok’ was, werd hier verder niets mee gedaan. Jammer…

Op naar de pizza’s dan maar. Ondanks dat het vrij druk was in het restaurant volgden de pizza’s in het juiste tempo op het voorgerecht en deze smaakten ook erg goed. Het deeg was mooi luchtig en de pizza’s zelf waren niet te dik, maar ook zeker niet te dun belegd. Dit is ook de reden waarom we altijd graag terugkomen, want de pizza’s zijn by far de lekkerste in de stad, en misschien zelfs wel van Noord-Nederland. Mijn persoonlijke favoriet is de pizza met ‘salame piccante’. De rucola laat ik er dan af en ik bestel er Gorgonzola bij. Pikante salami en Gorgonzola vormen echt een perfecte combinatie. Kortom, aanrader dus!

Ook qua desserts is er voldoende keuze. Tiramisu, semifreddo, sgroppino, je kunt het allemaal terugvinden op de kaart. Mijn keuze ging uit naar de Semifreddo alle Noci e Miele, semidfreddo gebaseerd op walnoten en honing. Net als de pizza smaakte deze ook erg goed. Nadat we ook het toetje achter de kiezen hadden, konden we nog rustig wat zaken doorspreken voor deze website. Rond half negen gingen we weer naar huis. Bij het afrekenen kon ik het niet nalaten om bij een andere serveerster toch nog de Burrata aan te kaarten, maar ook deze poging bleek tevergeefs… We kregen de mededeling dat Burrata overal anders is en dat dat dit echt zo hoorde. Nah ja, wij weten wel beter…

Resume, voor die heerlijke houtovenpizza’s komen we 100% gegarandeerd terug. En hetzelfde geldt voor het dessert. Maar de kans is erg klein dat we de ‘Tagliere’ of de Burrata nog een keer zullen bestellen… Tenzij de Burgemeerster van Napels de handschoen oppakt en laat zien dat dit ook anders kan. In dat geval komen we graag nog een keer proeven… A presto!

PS – dinsdag gaan we eten bij La Favola in Amsterdam. De eigenaren komen uit Puglia, toevalligerwijs ook de plek waar de Burrata vandaan komt…