Uit eten in Subbiano – Toscane

Op vrijdag 10 juni zijn we vertrokken naar Italië voor een 14-daagse vakantie naar twee bestemmingen in Toscane, Arezzo en Lucca, en een bestemming in Piemonte in de omgeving van Turijn/Asti. Na 2 reisdagen kwamen zijn aan op onze eerste bestemming, namelijk Subbiano. Subbiano is een klein plaatsje in de provincie Arezzo vlak boven de gelijknamige stad.

De afgelopen jaren zijn we erg vaak in Italië geweest alleen nog nooit in de maand juni. Juni schijn normaliter een maand te zijn waarin de zon volop schijnt. In bepaalde delen van Italië is dit momenteel ook het geval alleen niet in Toscane. Het komt met bakken uit de hemel in combinatie met onweer. Doordat Toscane natuurlijk een heuvelachtig gebied is, zie je op de wegen van alles naar beneden komen, variërend van heel veel gele klei tot complete kiezelpaden die de lokale wegen compleet bedekken. Erg bijzonder om mee te maken.

Lunchen in Subbiano

En om dan maar gelijk het bruggetje te maken naar uit eten gaan in de omgeving van Arezzo… Vanuit ons hotel werd aangegeven dat 500 meter verderop in de straat een erg goed restaurant zat, Taverna dei Briganti. Na die ontzettende hoosbui die wij hadden meegemaakt besloten we hier naar toe gegaan voor de lunch. Daar aangekomen bleek dat het hele restaurant blank stond en we hier dus niet terecht konden. Omdat we na een lange ochtend kastelen bekijken erg hongerig waren, besloten we om Subbiano zelf in te rijden en maar gewoon neer te ploffen bij het eerste de beste restaurant wat we tegen kwamen. Dit was La Corte Dell’ Oca.

Toen we daar aankwamen was het vrij druk in het restaurant, dit is natuurlijk altijd een goed teken. We werden gastvrij ontvangen door de eigenaar. Binnen no time stond er een fles bruisend water op tafel en bestudeerden we de kaart. Op de kaart stonden de gangbare Italiaanse zaken zoals antipasti, primi piatti en secondi piatti. Maar wat ons gelijk opviel was een kopje wat wij nog niet eerder hadden gezien, namelijk ‘In brodo di carne’, wat zoiets betekent als in runderbouillon. Dit is te betellen in combinatie met drie soorten pasta. Een van de keuzemogelijkheden was Tortelini della Casa. Verder viel het op dat bij de primi piatti jezelf kon kiezen uit welk type pasta je wilde en dat je daar zelf ook weer de saus bij kon bestellen. De keuze viel op Pici al Ragu di Vitello. Pici is een soort pasta die vooral veel wordt gegeten in de regio’s Toscane en Umbrië. Deze soort pasta is eigenlijk niets anders dan een extra dikke spaghetti. Toen we de Pici bestelden kreeg de eigenaar een grote glimlach op zijn gezicht. Blijkbaar vond hij het mooi dat we dit lokale gerecht bestelden. Verder bestelden we ‘In brodo di carne’ met de huisgemaakte Tortellini. Bij een Italiaanse lunch mag de wijn natuurlijk niet ontbreken en we bestelden een ‘mezzo litro rosso della casa’. Of te wel een halve liter rode wijn van het huis, kosten slechts 4 euro.

Toen onze bestelling werd gebracht was de Pici een feest der herkenning. Lekkere dikke pastaslierten die mooi ‘al dente’ waren gekookt bedekt met een heerlijke vleessaus van kalfsgehakt. Maar de ‘In brodo di carne’ was wel een grote verrassing. Nog nooit hebben we zo’n grote en vooral hoge soepkom gezien. In deze soepkom zaten drie dingen. Uiteraard de runderbouillon, de Tortellini en een grote soeplepel waarmee we in Nederland doorgaans de soep vanuit een pan opscheppen in een soepkom. Dit keer was het de bedoeling om de soep vanuit de enorme soepkom over te scheppen in een soepbord. Dus zo gezegd, zo gedaan. Terwijl we aan het eten waren kwam de eigenaar nogmaals trots naar ons toen om ons iets te vertellen, namelijk ‘ho fatto a mano’. Ons Italiaans is vrij beperkt, maar wat we hieruit konden opmaken was dat hij de Tortellini hoogstpersoonlijk had gemaakt. Dit geeft zo’n gerecht toch net iets extra’s. De Tortellini was top en ook de bouillon was goed op smaak.

Uiteindelijk namen we nog een kopje espresso om deze ‘pranzo’, lunch, af te sluiten. Voor minder dan 30 euro hebben we heerlijk geluncht. Later in de week hebben we hier nog een keer gegeten. Doordeweeks is er een andere menukaart dan in het weekend, dus het beste is om in het weekend te gaan. Dit keer bestelde ik wederom pasta maar dit keer met een Ragu di Coniglio, oftewel een vleessaus van konijn. Bij het bestellen vertelde de eigenaar dit keer dat dit konijn echt nog maar kort geleden was geschoten en hij deed zijn vingers op zijn hoofd om een konijn uit te beelden. Erg vermakelijk, maar wel ontzettend lekker. Overigens is de Ravioli al Formaggio ook onwijs lekker.

Dus mocht je een keer ten noorden van Arezzo zijn dan is dit echt een prima plek om te gaan lunchen of te dineren. Saillant detail, achteraf keken we nog even op Tripadvisor en toen bleek dat we toevalligerwijs gegeten hadden bij de nummer 1 van de lijst. Alsof het meant to be was… 😉