Pizza recepten
Alles over pizza recepten
Pizza is wereldwijd en natuurlijk ook in Nederland een van de aller populairste gerechten en vrijwel iedere klein stadje heeft wel een pizzeria. De stad die in de wereld bekend staat als de plaats waar de pizza zijn oorsprong vindt, is de hoofdstad van de Italiaanse regio Campania, Napoli. Toen rond de 18-19e eeuw de tomaat steeds vaker werd gebruikt tijdens de bereiding van gerechten, werd deze ook toegevoegd aan pizza.
Maar de grote doorbraak van de pizza was te danken aan een bezoek van de toenmalige koningin van Italië, koningin Margherita. Tijdens een bezoek aan Napoli kreeg de koningin een pizza aangeboden. Dit was een eenvoudige pizza met alleen kaas, tomaat en basilicum, de ingrediënten symboliseerden de tricolore van de Italiaanse vlag. Koningin Margherita vond deze pizza zo ontzettend lekker, dat deze pizza sindsdien haar naam draagt en vandaag de dag onder deze naam in iedere pizzeria op de kaart is te vinden.
Naast de Pizza Margherita zijn er natuurlijk zijn er nog veel meer lekkere en klassieke pizza recepten te vinden. De echte Italiaanse pizza´s staan bekend om de eenvoud en bevatten vaak maar één of twee ingrediënten naast de kaas en de tomatensaus. Voorbeelden hiervan zijn natuurlijk de pizza´s met salami, rauwe ham, verse worst, of alleen met een paar groente zoals aubergine en geroosterde paprika. En vanzelfsprekend zijn er ook bekend pizza recepten met alleen vis zoals bijvoorbeeld de Pizza Napoletana. Althans zo wordt deze pizza in Rome en de rest van Italië genoemd, in Napoli heeft deze pizza met ansjovis natuurlijk gewoon een Pizza Romana.
Zelf pizza maken
Vroeger waren we helemaal gek op pizza en we, en dan denk ik vooral ondergetekende, zeurde altijd maar wanneer we weer eens pizza gingen eten. Het liefst natuurlijk in de pizzeria, maar ik heb ook goede herinneringen aan de tijd dat wel zelf pizza maakten
Als ik terugdenk aan de tijd die wij vroeger als gezin samen in de keuken doorbrachten, dan is dat ook eigenlijk het eerste wat mij te binnen schiet. Met zijn allen gezellig in het weekend pizza maken. Dit was altijd een feestje aan het einde van de middag. Vaak was dit op zondag, maar af en toe natuurlijk ook wel eens op zaterdag. Voor het maken van onze eigen pizza mochten we zelf de ingrediënten uitzoeken om zodoende de pizza helemaal zelf samen te stellen. Qua smaak verschillenden onze pizza’s volop. Mijn pizza was doorgaans rijkelijk belegd met vlees. Ook toen was ik hier al helemaal gek op. Mijn moeder had altijd een vegetarische pizza en die van mijn zusje zat daar tussen in. Het beste van ‘both worlds’ zullen we maar zeggen.
Vaak was ik degene die als eerste in de keuken stond om met het deeg aan de slag te gaan. In die tijd maakten we het pizzadeeg nog niet helemaal zelf. Destijds was dit gewoon een pakje uit de supermarkt, maar dat was goed genoeg. Omdat ik laatst in de supermarkt toevallig nog even zo’n pakje uit de schappen pakte, snapte ik ook waarom we in die tijd altijd een ‘plaatpizza’ maakten die was uitgerold over het volledige oppervlak van de bakplaat van onze oven. Dit stond namelijk achterop de verpakking.
Bij het uitrollen van het pizzadeeg werd dus de bakplaat gebruikt. Vervolgens werd het oppervlak verdeeld in drie gelijke vlakken en deze mochten we dan zelf beleggen. De standaard indeling van deze pizza was dat er aan de linkerkant een 1/3 deel werd aangebracht in verticale richting. Het overige gedeelte werd vervolgens horizontaal verdeeld. Zo wist iedereen in ons gezin precies waar hij of zij aan toe was. Het deel wat ik doorgaans belegde was het vlak een de linkerkant en heel stiekem probeerde ik dan om nog een klein beetje ‘landje pik’ te doen door iets naar rechts op te schuiven naar rechts. Maar goed, dit heb ik natuurlijk nooit hard op gezegd…
Het pizzadeeg maakten we dus met behulp van een pakje uit de supermarkt. Hetzelfde gold voor de saus, ook hiervoor gebruikten we een pakje of een zakje. Naarmate ik ouder werd, ben ik mij meer gaan verdiepen in de Italiaanse keuken. Toen heb ik ook afscheid genomen van de pakjes, de zakjes en de potjes. Deze werden allemaal vervangen door verse producten. Het pizzadeeg maak ik tegenwoordig zelf en hetzelfde geldt voor de tomatensaus, de saus voor op de pizza.
Recept voor pizzadeeg
De basis voor pizza is natuurlijk het deeg. Het deeg is misschien wel het aller belangrijkste onderdeel. Zonder een goede bodem, vanzelfsprekend ook geen goed eindresultaat. Dus we beginnen met het omschrijven van dit recept. Voor het lekkerste eindresultaat heb je ook de beste ingrediënten nodig. Doe dus altijd even extra goed je best om deze bij elkaar te sprokkelen en maak je hier vooral niet alt te makkelijk vanaf.
De volgende ingrediënten heb je nodig voor het perfect recept voor pizzadeeg.
- 150 gram meel, type 00
- 7 gram gist
- 70-80 milliliter lauw kraan water
- Bij voorkeur Italiaans zeezout en uit Italië afkomstig
- De beste Italiaanse olijfolie die je kunt vinden
Deze hoeveelheden die worden aangegeven voor dit recept, zijn voldoende om een kleine compacte pizza te maken. Je kunt er natuurlijk voor kiezen om een grotere pizza of meerdere pizza’s te maken. In dat gevel moet je de hoeveelheden gewoon even doorrekenen.
- Stap 1. Los het gist op in het lauwe kraanwater.
- Stap 2. Meng het gistwater met het meel en het Italiaanse zeezout.
- Stap 3. Kneed het pizzadeeg lekker elastisch.
- Stap 4. Geef het deeg de tijd om te rusten.
- Stap 5. Rol het deeg uit en beleg dit tot de lekkerste pizza die je je maar kunt voorstellen.
Met het lauwe kraanwater nauw keurig af met een maatbeker en voeg vervolgens het gist toe. Roer het gist goed door het water, zodat dit wordt opgelost. Zet de beker met het gistwater even aan de kant en leg het meel op een houten ondergrond in de vorm van een grote cirkel. Voeg een flinke snuf zeezout toe en meng beide ingrediënten met de toppen van je vingers.
Zodra je hiermee klaar bent, voeg je desgewenst twee eetlepels olijfolie toe en daarna heel voorzichtig ook het gistwater. Met je vingertoppen meng je het meel beetje bij beetje met het water. Een handige manier is om ervoor te kiezen van buiten naar binnen te werken. Hiermee voorkom je dat je het toegevoegde water alle kanten op stroomt. Als het meel en het water volledig is gemengd, moet je even goed aanvoelen of het deeg te droog of te vochtig aanvoelt. Indien het deeg te droog is, voeg je nog een heel klein beetje water toe. Is het deeg te vochtig, dan voeg je nog een heel klein beetje meel toe.
Als je tevreden bent over het pizzadeeg is het tijd om dit kneden. Begin met kneden en zodra je het gevoel hebt dat het deeg terugveert wanneer je hier zachtjes met je vingertoppen indrukt, dan weet je dat je het voldoende hebt gekneed. Leg het daarna in een bowl of grote schaal en leg er een vochtige doek overheen. Zet de bowl of schaal op een warme plek waar het deeg rustig een half uurtje kan rijzen.
Recept voor verse pizzasaus
Naast het deeg is de pizzasaus minstens net zo belangrijk. De saus voor de pizza is een van de belangrijkste smaakmakers, dus een goed recept om deze saus te maken is van essentieel belang voor het succes van je pizza. Het maken hiervan bestaat uit een aantal simpele stappen. Maar voordat je hiermee aan de slag gaat, is het wederom van belang om ook hiervoor op zoek te gaan naar de lekkerste ingrediënten.
Voor het perfecte recept voor pizzasaus heb je de volgende ingrediënten
- Een blikje gepelde tomaten van Mutti of Cirio
- 1 ui
- 1 teen knoflook
- Een handje blaadjes verse basilicum
- Een eetlepel oregano
- Vers zeezout
- Olijfolie
Met de hoeveelheden die hier staan aangegeven heb je zeker voldoende om een aantal pizza’s rijkelijk te voorzien van een lekkere saus. Hieronder vind je het recept voor pizzasaus stap voor stap uitgelegd.
- Stap 1. Snijd de ui en knoflook.
- Stap 2. Fruit de ui, knoflook en de oregano.
- Stap 3. Maak de saus met de tomaten, de basilicum en wat zeezout voor de smaak.
- Stap 4. Pureer de pizzasaus.
- Stap 5. Zeef de pizzasaus.
Verwarm een klein beetje van de olijfolie in een koekenpan. Als de olijfolie warm is, doe je de fijngesneden ui en knoflook in de pan samen met wat oregano. Fruit deze ingrediënten voor de duur van zo’n 2 tot 3 minuten. De smaken komen zodoende goed los. Vervolgens doe je de gepelde tomaten in de pan samen met een handje gekneusde blaadjes verse basilicum. Plet de tomaten in een pan, dit doe je met een spatel of pollepel, maar net wat je zelf handig vindt. Je zult merken dat de textuur van de saus hierdoor gelijk ontstaat. Voeg gelijk wat zeezout toe voor de smaak, draai het vuur op zacht en laat de saus zo’n 15 tot 20 minuten pruttelen.
Proef of je tevreden bent over de smaak van de saus. Desgewenst kun je nog wat extra zeezout toevoegen, want wat je niet wilt is dat de smaak te zoet of te mild is. Daarna pureer je de pizzasaus in een staafmixer tot een mooie gladde saus. Als je hiermee klaar bent, dan zeef je de saus nog een keertje voor het perfecte eindresultaat.